Categorieën
blog

Heb ik een uitvaartverzekering nodig?

Heb ik een uitvaartverzekering nodig?

Een uitvaartverzekering, heb ik die nodig? Wat wordt er vergoed, hoe gaat dit in z’n werk? Wat doe ik met een oude polis in guldens? Wij Nederlanders zijn een goed verzekerd volk. Maar liefst driekwart van de bevolking heeft een uitvaartverzekering. Maar veel mensen weten niet hoe hun verzekering in elkaar zit. Of waar ze eigenlijk precies voor betalen. In dit artikel vertel ik meer over de verschillende soorten uitvaartverzekeringen. Over wat je verzekert en waar je op moet letten. Zodat je na het lezen voor jezelf kan bepalen of je een uitvaartverzekering wilt afsluiten. Én wat je met een oude polis kunt doen.

Wat is precies een uitvaartverzekering?

Met een uitvaartverzekering verzeker je je voor (een deel van) de kosten van een begrafenis of crematie. Zo hoeven je nabestaanden niet de héle uitvaart te bekostigen. Elke maand betaal je premie. Deze premie wordt elk jaar geïndexeerd en stijgt naarmate je ouder wordt.

Er bestaan verschillende soorten uitvaartverzekeringen. Sommige betalen bij overlijden een bedrag ineens uit (‘kapitaal’). Bij andere is een dienstenpakket verzekerd, waarbij van tevoren vaststaat welk diensten en producten van de uitvaart precies worden vergoed (‘in natura’). Hieronder vind je een toelichting op de verschillende soorten verzekeringen.

Een uitvaartverzekering wordt vaak verward met een overlijdensrisicoverzekering. Een uitvaartverzekering keert altijd uit bij overlijden, terwijl een overlijdensrisicoverzekering alleen uitkeert als de verzekerde overlijdt tijdens de looptijd van de verzekering. Daarnaast moet vaak het uitgekeerde bedrag van een uitvaartverzekering besteed worden aan de uitvaart. Bij een overlijdensrisicoverzekering is het bedrag vrij te besteden.

De naturaverzekering: diensten en producten

De verzekeraar keert bij een naturaverzekering uit ‘in natura’. Dat wil zeggen in de vorm van diensten en producten zoals een kist, vervoer, rouwkaarten en catering. Elke verzekeraar bepaalt zelf wat ze precies in dit pakket stoppen en tot welk maximum bedrag. Bij een naturaverzekering is het dus belangrijk te kijken naar wat precies vergoed wordt en onder welke voorwaarden.

Het kan bijvoorbeeld zo zijn dat een bepaald soort kist wordt vergoed, tot een bepaald bedrag. Als jij liever een ander soort kist wilt die ook nog duurder is, dan moet je bijbetalen. Je kunt je van tevoren eventueel extra verzekeren hiervoor.

Bij een naturaverzekering zit je eigenlijk ook vast aan de verzekeraar voor het regelen van de uitvaart. Je mag natuurlijk kiezen voor een andere uitvaartonderneming. Dit is echter meestal erg onaantrekkelijk. Je krijgt dan een bedrag uitgekeerd dat veel lager is dan de waarde van het pakket diensten.

De kapitaalverzekering: een bedrag ineens

Bij een kapitaalverzekering wordt een bepaald bedrag uitgekeerd bij overlijden. De hoogte van het verzekerde bedrag bepaalt de verzekeringnemer bij het afsluiten van de verzekering. De nabestaanden bepalen waaraan ze het bedrag uitgeven. Dit hoeft niet verplicht aan de uitvaart besteed te worden.  Daarnaast ben je geheel vrij om elke uitvaartbegeleider te kiezen die je wilt. De meeste uitvaartbegeleiders (zoals ikzelf) zullen je ook helpen bij het laten uitkeren van de verzekering. Oude Begraafplaats Zutphen algemene begraafplaats begraven afscheid nemen uitvaart Zutphen

De combinatie uitvaartverzekering

De combinatie uitvaartverzekering combineert een naturaverzekering met een kapitaalverzekering (een vrij te besteden bedrag). Met het vrij te besteden bedrag kun je eventuele extra kosten of speciale wensen betalen. Hiermee voorkom je dat nabestaanden zelf moeten bijbetalen, wat vaak gebeurt bij een naturaverzekering. De hoogte van het vrij te besteden bedrag verschilt per verzekeraar. Dit bepaal je vaak zelf als verzekeringnemer. Het bedrag mag alleen aan de uitvaart besteed worden.

De natura sommenpolis

Bij een natura sommenpolis wordt een vast bedrag verzekerd. De nabestaanden kunnen dit bedrag alléén aan de uitvaart besteden. Zij moeten de kosten van de uitvaart voorschieten. Naderhand kunnen zij deze declareren bij de verzekeraar.

Het verzekerde bedrag staat vast en groeit niet mee met de inflatie. Je kunt er echter ook voor kiezen om het verzekerde bedrag jaarlijks te laten indexeren. Zo groeit het verzekerde bedrag mee. Dit betekent dat ook de premie elk jaar wat hoger wordt. Als je dit niet doet, dan wordt het verzekerde bedrag eigenlijk elk jaar minder waard.

Depositofonds: een eenmalige storting

Een depositofonds is geen verzekering, maar wil ik hier toch noemen. Als je geen verzekering wil of kan afsluiten (omdat je al wat ouder bent), dan kan dit een uitkomst zijn. Je stort eenmalig een bedrag (vaak vanaf 250 euro) voor je uitvaart. Dit kan bij een uitvaartverzekeraar, maar er zijn ook uitvaartondernemingen bij wie dit mogelijk is. Het bedrag dat je hebt gestort wordt elk jaar verhoogd met een rentevergoeding. Het rentetarief wordt jaarlijks vastgesteld. Bij overlijden wordt het totale bedrag verrekend met de kosten van de uitvaart. Overigens kun je tussentijds bijstorten als je wilt.

Heb ik een uitvaartverzekering nodig?

Een uitvaartverzekering is niet verplicht. Of je het een fijn idee vindt bepaal je natuurlijk voor jezelf. Een uitvaartverzekering helpt natuurlijk bij het betalen van de kosten van een uitvaart. En dat is toch vaak een heel bedrag. Bedenk echter ook dat je maandelijks premie betaalt. Aan het eind heb je vaak (veel) meer ingelegd dan je krijgt uitbetaald.

In dit fragment van Radar van Avrotros wordt dit goed geïllustreerd. Het fragment heet ‘Is een uitvaartverzekering noodzakelijk?’ en duurt ongeveer negen minuten.

Naast het afsluiten van een uitvaartverzekering kun je er ook voor kiezen om zelf een spaarpotje aan te leggen. Of een bedrag te storten in een depositofonds. Dan is de kans kleiner dat je het toch voor iets anders gaat gebruiken.

Mocht je een uitvaartverzekering willen afsluiten, ga dan goed vergelijken. Er zijn meerdere vergelijkingssites die je hierbij helpen. Zoals de keuzehulp van de Consumentenbond.

Is een (hele) oude polis nog geldig?

Families hebben vaak nog (hele) oude polissen van vader of moeder liggen. Vergeelde stukken papier met vaak een poliswaarde van 100 of 200 gulden. Deze polissen zijn nog steeds geldig! De verzekeringsmaatschappij bestaat niet meer, maar is wel overgenomen door een andere verzekeraar. En daar is de uitkering nog steeds aan te vragen. Vraag je uitvaartbegeleider om hierbij te helpen. Hij of zij kan uitzoeken waar de verzekering is ondergebracht. Ook al zijn het geen grote bedragen, alle beetjes helpen.

Wat als ik niet zeker weet of iemand verzekerd was?

Als je niet zeker weet of de overledene verzekerd was, dan kan het Verbond van Verzekeraars hierbij helpen. Zij hebben een zoekservice voor polissen. Bij het Verbond kunt je een aanvraag indienen om te zoeken naar een eventuele verzekeraar, ook als de uitvaart al geweest is. Op de website van het Verbond vind je meer informatie en de aanvraagformulieren.

Heb je een vraag over uitvaartverzekeringen of over een oude polis? Kan ik je ondersteunen hierbij of heb je een meer algemene vraag? Bel of mail me gerust, ik sta je graag te woord.

Categorieën
blog

Overlijden in het buitenland: dit moet je weten

Overlijden in het buitenland: dit moet je weten

Overlijden in het buitenland van je naaste tijdens vakantie, zakenreis of werk, je moet er natuurlijk niet aan denken. Helaas komt het regelmatig voor. Heel verdrietig en pittig voor jou als nabestaande. Wat moet je dan doen, wie moet je inlichten? Hoe zorg je dat je naaste naar Nederland komt? In dit artikel help ik je hiermee op weg. Ook handig om je voor te bereiden voor het geval dat!

Weet dat je er niet alleen voor staat bij een overlijden in het buitenland. Het is natuurlijk een enorme schok als je naaste overlijdt tijdens jullie vakantie bijvoorbeeld. Er moet van alles worden geregeld ook nog. De lokale autoriteiten, de Nederlandse ambassade, het ministerie of consulaat van Buitenlandse Zaken staan voor je klaar. Net als de alarmcentrale van de reis- of uitvaartverzekering mocht die er zijn. Lees hieronder stap voor stap wat je te wachten staat.

Overlijden in het buitenland: in het ziekenhuis

Je naaste kan onder verschillende omstandigheden in het buitenland komen te overlijden. Wanneer dit gebeurt in een ziekenhuis, dan zal een arts de verklaring van overlijden opstellen. Met deze verklaring ga je vervolgens naar de lokale gemeente om het overlijden te laten registreren. Je ontvangt een akte van overlijden en een laissez-passer. Beide documenten heb je nodig als je je naaste naar Nederland wil laten overbrengen. Let op dat je een internationale akte van overlijden ontvangt! De registratie van overlijden in Nederland gebeurt pas later, bij de gemeente waar de overledene woonde.

Ga ook zo snel mogelijk na of de overledene een reisverzekering en/of een uitvaartverzekering had. Bel de alarmcentrale van de verzekeraar om het overlijden te melden. Check welke kosten vergoed worden, zoals de repatriëringskosten (de kosten om je naaste terug naar Nederland te brengen). Vraag waarmee ze je kunnen helpen. Vaak nemen ze je veel uit handen.

Als de overledene reisde met een bepaalde reisorganisatie, dan kun je ook hen bellen. Zij helpen je doorgaans met de organisatie van de repatriëring. Wanneer iemand voor werk voor langere tijd in het buitenland verbleef, dan betaalt de werkgever in veel gevallen de kosten voor het vervoer naar Nederland.

Lees verderop in het artikel hoe het werkt als iemand niet verzekerd was.

Overlijden in het buitenland: buiten het ziekenhuis

Het kan ook voorkomen dat je naaste niet in een ziekenhuis overlijdt, maar bijvoorbeeld in jullie hotel of op het werk. Het eerste wat dan moet gebeuren is dat een arts wordt gewaarschuwd om het overlijden vast te stellen. Net als hierboven beschreven zal de arts een verklaring van overlijden opstellen. De vervolgstappen zijn verder hetzelfde als hierboven beschreven. Kijk of je zo snel mogelijk de verzekeraar kunt inschakelen om je te helpen.

Overlijden in het buitenland: als gevolg van een ongeluk of misdrijf

Is je naast overleden als gevolg van een ongeluk of misdrijf, dan is dit een ‘niet-natuurlijk overlijden’. In dit geval moet de plaatselijke politie worden gewaarschuwd. Zij zullen een onderzoek instellen en het lichaam in beslag nemen. Vaak wordt er autopsie verricht voor nader onderzoek. Na afronding van het onderzoek wordt het lichaam van je naaste vrijgegeven. Vervolgens kun je verder stappen ondernemen voor de repatriëring of uitvaart ter plaatse.

Het is belangrijk om ook de ambassade of het consulaat in te lichten over wat er gebeurd is. Daarnaast gelden ook de stappen zoals eerder beschreven. Check of er een reis- of uitvaartverzekering is en neem contact op met de alarmcentrale voor hulp.

Je overleden naaste terugbrengen naar Nederland: repatriëring

Waarschijnlijk wil je het liefst dat je overleden naaste naar Nederland teruggaat. Familie, vrienden en collega’s kunnen afscheid nemen. De uitvaart vindt plaats in de eigen omgeving, binnen eigen kring. In dat geval moet natuurlijk geregeld worden dat de overledene wordt overgebracht, met de auto of per vliegtuig.blank

De overledene heeft  een verzekering

Als de overledene een reis- of uitvaartverzekering had, dan is het logisch om de alarmcentrale van de verzekeraar te bellen voor hulp. Het is belangrijk om na te vragen of de kosten voor de repatriëring vergoed worden. Wanneer dit zo is, dan zal de verzekeraar zorgdragen voor de repatriëring. Zij schakelen een bedrijf in dat ervoor zorgt dat je naaste weer naar Nederland komt. Afhankelijk van de afstand zal dit per auto of per vliegtuig gebeuren.
Wanneer iemand voor werk voor langere tijd in het buitenland verbleef, dan betaalt de werkgever in veel gevallen de kosten voor het vervoer naar Nederland.

Wanneer je weet dat je naaste terug naar Nederland wordt gebracht, is het een goed idee om alvast in Nederland een fijne uitvaartbegeleider te zoeken. Je kunt ook vragen aan je familie of vrienden in Nederland om je te helpen zoeken.
Met deze uitvaartbegeleider kun je alvast overleggen waar je overleden naaste naartoe gaat zodra hij of zij terug is in het land. Zo heb je ook meteen een aanspreekpunt in Nederland. Je weet wie je verder gaat helpen met het regelen van de uitvaart.

De overledene heeft geen verzekering

Het kan zo zijn dat de overledene geen reis- of uitvaartverzekering heeft. Wil je je naaste naar Nederland laten brengen, dan zijn de kosten hiervoor voor jouw rekening. De ambassade of het consulaat betalen deze kosten niet. Ze kunnen je wel helpen met het regelen van een tolk mocht dit nodig zijn. De tolk kan je helpen met de communicatie te plaatse.

Voor de repatriëring is het raadzaam om een gespecialiseerd repatriëringsbedrijf in te schakelen. Zij weten precies wat er moet gebeuren en werken met lokale mensen die de weg weten. Je hoeft dit overigens niet rechtstreeks zelf te doen. Misschien vind je het prettiger om eerst contact op te nemen met een uitvaartondernemer in Nederland. Hij of zij is vervolgens je contactpersoon en zal alles regelen met het repatriëringsbedrijf.
Het is belangrijk om al het regelwerk over te laten aan het repatriëringsbedrijf. Laat je niet verleiden om een contract te ondertekenen met lokale bedrijven. Voor je het weet zit je vast aan een duur contract en wordt er alsnog niets vergoed.

De verzorging van het lichaam voor de terugreis

Het kan soms enige tijd duren voordat je overleden naaste wordt teruggebracht naar Nederland. Zeker in het geval van een ongeluk of misdrijf. Het is daarom belangrijk dat het lichaam zo snel mogelijk wordt gekoeld. Vaak wordt het lichaam ook gebalsemd voor vertrek. Bij vervoer per vliegtuig is dit zelfs meestal verplicht.

Snel koelen en eventueel balsemen zijn belangrijk om het ontbindingsproces te vertragen. Zeker als nabestaanden de overledene in Nederland nog willen zien, moet er alles aan gedaan worden om iemand er nog zo mooi mogelijk uit te laten zien.

Als de afstand naar Nederland minder dan 1500 kilometer is, dan wordt gekozen voor vervoer per auto. Een professioneel repatriëringsbedrijf beschikt over auto’s met koeling. Zo wordt de overledene in zo goed mogelijke conditie naar Nederland gebracht.

Bij een grotere afstand moet je overleden naaste per vliegtuig vervoerd worden. Het repatriëringsbedrijf regelt alle formaliteiten hiervoor. Bij aankomst gaat de overledene naar het mortuarium van Schiphol. Vanuit daar wordt hij of zij naar de locatie vervoerd die je met je uitvaartbegeleider hebt besproken.

Je kunt ervoor kiezen om zelf vooruit te reizen of met hetzelfde vliegtuig als je overleden naaste. Op Schiphol word je als nabestaande opgevangen door iemand van het Luchthavenpastoraat. Ook eventuele afhalers worden door het Luchthavenpastoraat begeleid om op een rustige plek degene die terugkeert te ontmoeten. Vervolgens helpen de medewerkers van het Luchthavenpastoraat bij het ophalen van de bagage en een snelle afhandeling bij de douane. Je staat er ook hier zeker niet alleen voor.blank

Begrafenis of crematie in het buitenland

Wellicht is het financieel niet haalbaar voor je om de overledene naar Nederland terug te laten brengen. Om welke reden dan ook, je kunt ervoor kiezen om de begrafenis of crematie ter plaatse te houden. Soms kan het niet anders. Een lokale uitvaartondernemer helpt je om er een passend afscheid van te maken.

Na een crematie kun je meestal de as mee terugnemen naar Nederland. Er gelden geen speciale voorwaarden of invoerdocumenten hiervoor. De asbus of -koker mag je gewoon in de auto vervoeren of als handbagage meenemen in het vliegtuig. Het is wel verstandig om de verklaring van overlijden en een verklaring van de crematie bij je te hebben. Deze laatste vraag je bij het crematorium aan. De douane wil wellicht weten wat er in de bus of koker zit.
Mocht je dit te spannend vinden of gewoon geen fijn idee, dan kun je ook een repatriëringsbedrijf vragen om de as voor je naar Nederland over te brengen.

Overlijden in het buitenland: tot slot

Je dierbare verliezen terwijl je vakantie viert, ik wens het niemand toe. Mocht het je overkomen, houd er dan rekening mee dat elk land zijn eigen wet- en regelgeving kent. Net als eigen gewoonten en gebruiken. Zaken kunnen minder snel gaan dan je wilt. Of niet op een manier die goed voor jou voelt. Als je je hier op instelt heb je er minder last van. Makkelijk is het natuurlijk nooit.

Heb je een vraag over wat als iemand komt te overlijden in het buitenland? Kan ik je ondersteunen hierbij of heb je een meer algemene vraag? Bel of mail me gerust, ik sta je graag te woord.

Categorieën
blog

Je naaste herdenken met grafkunst en assieraden

Je naaste herdenken met grafkunst en assieraden

Je naaste herdenken met grafkunst en assieraden, heb je daar wel eens bij stilgestaan? Je naaste is overleden en de begrafenis of crematie is geweest. Op het graf wil je wellicht een mooi grafmonument laten plaatsen. Wat kan en mag daarin? Of je hebt weleens gehoord van assieraden, maar wat moet je je daarbij voorstellen? Het zijn bijzondere manieren om je naaste te herdenken. Lees er hier meer over.

Een mooi grafmonument

Na de begrafenis van je naaste wil je graag ‘iets’ met het graf. Het graf aankleden, laten weten wie er ligt, een mooie tekst erbij. Dit kan op vele manieren. Met beplanting, een grafzerk, een staande grafsteen, een stenen rand, kleine of grote kiezels, een glazen grafmonument. Je kunt er beeldjes bij zetten, of een lantaarntje, een windmolentje. Alles om er een mooie en fijne plek van te maken. Waar je je naaste kunt bezoeken en herdenken. Of niks van dit alles natuurlijk, het is niet verplicht.

Wil je graag een grafmonument, dan kan je uitvaartbegeleider je vast doorverwijzen naar een geschikte steenhouwerij. In Zutphen kun je bijvoorbeeld terecht bij Hesselink Grafmonumenten & Natuursteen. Je krijgt er alle tijd en aandacht om iets moois en passends uit te zoeken.

Grafkunst voor een bijzonder gedenkteken

Wil je er echt iets bijzonders van maken of heb je specifieke wensen, dan kom je bij grafkunst terecht. Grafkunst is meer dan een gewoon kunstwerk. Het roept sterke gevoelens en herinneringen bij je op. Het is heel persoonlijk en maakt ook het graf persoonlijker. Wat je misschien moeilijk in woorden kan uitdrukken, druk je uit met een grafkunstwerk.

Voor zo’n speciaal kunstwerk kan je terecht bij een grafkunstenaar. Aan de hand van jouw wensen gaat hij of zij voor je aan de slag. Dit kan met glas, marmer, Belgisch hardsteen, staal, brons, wat je maar wenst. Zo ontstaat een uniek grafmonument.blank

Voor mooie voorbeelden hoef je maar even te zoeken op internet. Denk aan een kunstig vormgegeven boompje, bloem, hart of dier. Een apart vormgegeven steen, met figuren erop. Een combinatie van glas en steen, of metaal en steen. Eigenlijk teveel om op te noemen. Laat je inspireren op de websites van verschillende grafkunstenaars.

Een assieraad om je naaste dichtbij te houden

Na een crematie komt na een maand de as van je naaste vrij. Deze termijn is wettelijk bepaald in Nederland. Op afspraak ga je de as ophalen bij het crematorium, als je dit wilt. Of je kiest ervoor om het crematorium de as voor je te laten verstrooien.

Verstrooien
Wil je graag zelf de as verstrooien, dan kan dit op verschillende manieren. Vaak heeft het crematorium een verstrooiterrein. Je kunt ook zelf een plek kiezen die voor jou en/of je naaste een speciale betekenis heeft. Formeel moet je wel toestemming hebben van de eigenaar van het land of water waar je wilt verstrooien.

Een andere mogelijkheid is het water op gaan, de zee of een rivier. Vanuit Scheveningen bijvoorbeeld. Er worden speciale boottochten aangeboden om de as op zee te verstrooien. Vanuit Zutphen en Deventer is het ook mogelijk om de as op de IJssel te verstrooien (Aqua-Omega Asverstrooiing). Daarnaast is de as de lucht in laten gaan is mogelijk. Met speciale grote (milieuvriendelijke) ballonnen zweeft de as van je naaste de lucht in. Op grote hoogte knapt de ballon en verdeelt de as zich in de lucht.

Dichtbij houden
Wil je de as van je naaste graag bij je houden, dan kun je de as in een mooie urn in huis zetten. Of in een speciaal daarvoor geschikte urn in de tuin. Een combinatie kan natuurlijk ook. Je verstrooit een deel en houdt een deel voor jezelf. Het deeltje as dat je voor jezelf houdt, kun je bijvoorbeeld laten verwerken in een assieraad.

Een assieraad kan een ring zijn, of een hanger voor een ketting, een broche, oorbellen of een armband. Ook hierin is dus veel mogelijk. Je kunt kiezen voor een sieraad waarin de as zichtbaar is verwerkt of waarin je de as niet ziet. Overigens is ‘zichtbaar’ een rekbaar begrip. De asdeeltjes zijn niet als zodanig herkenbaar. Alleen jijzelf weet dit.
Net als bij grafkunst worden verschillende soorten materialen voor assieraden gebruikt. Kies wat jij mooi vindt en wat bij je past.

blankKijk voor voorbeelden eens op de website van Eturnal. Zij biedt niet alleen assieraden aan, maar ook glasrelieken voor as, gedenkhorloges en mini urnen. Ik heb geen aandelen in haar bedrijf, maar beveel graag bedrijven en mensen aan bij wie ik een goed gevoel heb. Waarvan ik weet dat ze waarde en kwaliteit leveren.

Heb je een vraag over grafkunst, assieraden of het verstrooien van as? Of heb je een meer algemene vraag? Bel of mail me gerust, ik sta je graag te woord.

Categorieën
blog

Familiegraf of algemeen graf, wat moet ik kiezen?

Familiegraf of algemeen graf, wat moet ik kiezen?

Familiegraf, particulier graf of een algemeen graf: hoe weet je wat wat is? Wanneer je kiest voor begraven, dan moet je ook een keuze voor het soort graf maken. Daarbij spelen een aantal factoren een rol. Wil je zelf kunnen bepalen wie er in het graf komen te liggen? Moet de termijn verlengd kunnen worden na het aflopen van de eerste termijn?

In dit artikel lees je over deze verschillende soorten graven. Wat is een familiegraf? En wat zijn de verschillen met een algemeen graf? Om je wegwijs te maken, zodat je een goede keuze kunt maken. Wil je meer lezen over de (prijs)verschillen tussen begraven en cremeren? Dat kan in dit artikel dat ik eerder schreef.

Familiegraf en particulier graf: twee namen voor hetzelfde

Een familiegraf en een particulier graf zijn in feite twee benamingen voor hetzelfde. De termen worden door elkaar heen gebruikt. Ook door begraafplaatsen worden beide termen gebruikt. In de volksmond hebben we het ook wel over ‘eigen graven’. 

Die laatste term is misleidend. Als je kiest voor een particulier graf, dan krijg je zeggenschap over het graf: de grafrechten. De rechthebbende mag bepalen wie er in het graf wordt of worden begraven. De rechthebbende is de persoon die opdracht heeft gegeven voor de begrafenis en zijn of haar handtekening heeft gezet. De rechthebbende is echter geen ‘eigenaar’ van het graf. De begraafplaats blijft eigenaar. Het voelt misschien wel als een ‘eigen graf’, maar dit is het in feite niet.

Bij een familiegraf kun je vaak een afspraak maken op de begraafplaats om een plek uit te zoeken. De begraafplaatsmedewerker loopt met je mee om de beschikbare plekken aan te wijzen. Zo kun je een plek uitkiezen die goed voor je voelt en past bij de overledene. Onder een boom, in de buurt van een bankje, in een rustige hoek of juist een plek waar meer reuring is.

Hoeveel personen kunnen erin worden begraven?

Elke begraafplaats heeft een lijst beschikbaar waarop de soorten graven staan waaruit je kunt kiezen. En voor hoeveel personen ze zijn. Hier is geen standaard voor. Het soort grond speelt hierbij een rol. In een gebied met een hoog grondwaterpeil kun je minder diep graven dan in ‘drogere’ gebieden.

Wat het meest voorkomt zijn particuliere graven voor drie of vijf personen. De rechthebbende van het graf bepaalt wie er in het graf begraven mogen worden. Wanneer de rechthebbende zelf komt te overlijden, dan zal het grafrecht op iemand anders naam overgeschreven moeten worden. Dit is meestal iemand binnen de familie.

Drie of vijf personen komt het meeste voor, maar je komt ook graven voor één persoon tegen, en twee of vier personen. Het kan voorkomen dat bijvoorbeeld bij een graf voor vier personen, deze niet boven elkaar worden begraven, maar in twee rijen van twee.

Wanneer je kiest voor een particulier graf zal je samen met de uitvaartbegeleider nog goed moeten kijken waar je precies voor kiest. Elke begraafplaats heeft zijn eigen specifieke lijst met soorten graven.

Familiegraf of algemeen graf, wat is het verschil

Wat is de termijn van een familiegraf?

Elk soort graf kent een minimale grafrust van tien jaar. Dit is wettelijk bepaald. Een familiegraf wordt meestal voor een langere periode uitgegeven, 20 of 30 jaar. Bij de opdracht tot begraven bepaal je dus naast het aantal personen, ook de termijn. Hoe langer de termijn, hoe hoger het tarief.

Stel dat je kiest voor een familiegraf voor een termijn van 20 jaar. Het graf blijft dan in ieder geval voor die termijn bestaan. Is deze termijn van 20 jaar voorbij, dan kun je kiezen voor verlenging van de termijn. Bij de meeste begraafplaatsen geldt zo’n verlenging voor 10 jaar. Als je niet kies voor verlenging, dan zal het graf geruimd worden.

Het kan natuurlijk zo zijn dat je kiest voor een familiegraf met een termijn van 20 jaar, en dat een aantal jaar na de begrafenis een tweede persoon overlijdt die ook in dit graf komt te liggen. In dat geval gaat de grafrust van 10 jaar weer opnieuw in bij deze tweede persoon. Daarmee schuift de termijn van 20 jaar als het ware op in de tijd. Je betaalt ook voor deze ‘tussentijdse verlenging’.

Wat kost een familiegraf?

De kosten van een familiegraf kunnen erg verschillen per begraafplaats, per gemeente en per provincie. Het tarief is daarnaast afhankelijk van een aantal zaken: voor hoeveel personen het graf is bestemd en voor welke termijn. Ook rekent een begraafplaats meestal een jaarlijks bedrag aan onderhoudskosten. Vaak kun je dit afkopen voor bijvoorbeeld 10 jaar of voor altijd.

Al deze factoren hebben invloed op de kosten van een familiegraf. De vraag hoeveel dit dan is, is niet zo eenvoudig te beantwoorden. Om je een idee te geven: denk aan een bedrag tussen € 2.000 en € 12.000. Hier komen overigens nog de kosten bij voor de begrafenis zelf. Voor het openen en sluiten van het graf en eventueel het gebruik van de aula en/of koffiekamer. Dit alles bij elkaar maakt dat begraven meestal duurder uitvalt dan cremeren.

Wat is het verschil tussen een familiegraf en een algemeen graf?

Waar je bij een familiegraf rechthebbende wordt van het graf, is dit bij een algemeen graf niet het geval. Ook kun je bij een algemeen graf niet zelf bepalen wie er in worden begraven, in tegenstelling tot een familiegraf. Dit betekent dat in een algemeen graf twee of drie personen worden begraven die geen relatie met elkaar hebben.

De begraafplaats bepaalt waar de algemene graven liggen. Je kunt dan ook geen graf van tevoren komen uitzoeken. Het begraven gebeurt op volgorde van aanmelden.

Er zijn natuurlijk altijd uitzonderingen. Zo mocht ik de uitvaart verzorgen van een echtpaar die een paar dagen na elkaar waren overleden. Hun kinderen hadden gekozen voor een algemeen graf. Omdat ze beiden op dezelfde dag werden begraven, kwamen ze toch bij elkaar te liggen in een algemeen graf. Heel bijzonder en een fijn idee voor de familie.

De termijn van een algemeen graf wordt door de begraafplaats bepaald. Dit is meestal 10 of 15 jaar. Na die termijn is er geen mogelijkheid tot verlengen. Het graf wordt geruimd. Als je dit geen fijn idee vindt, dan kun je ervoor kiezen jouw dierbare te laten herbegraven in een familiegraf.

Doordat aan een algemeen graf meer beperkingen zijn verbonden, is zo’n graf minder duur dan een familiegraf. Als je kiest voor een algemeen graf, dan zijn de kosten van de begrafenis niet veel hoger dan die voor een crematie.

Houd er rekening mee dat je op een algemeen graf ook de ruimte moet delen voor een grafmonument. Een grafsteen bijvoorbeeld of een ander gedenkteken. De begraafplaats bepaalt welke afmetingen het grafmonument mag hebben.

Heb je een vraag over de verschillende soorten graven? Of heb je een meer algemene vraag? Bel of mail me gerust, ik sta je graag te woord.

Categorieën
blog

In gesprek over doodgaan

In gesprek over doodgaan

In gesprek over doodgaan, het feit dat we allemaal een keer komen te overlijden, we doen het liever niet. En dat is begrijpelijk, we vieren liever het leven. Maar hoe voelt dat voor degene die een dierbare hebben verloren? Als mensen in hun omgeving er niet naar durven te vragen? Of het verdriet wegwuiven met een dooddoener?

Dooddoeners campagne van SIRE

SIRE lanceerde onlangs een campagne om ‘mensen stil te laten staan bij de waarde van praten over de dood’. De campagne heet heel toepasselijk: “De dood. Praat erover, niet eroverheen”. Aan de hand van een aantal dooddoeners willen ze met deze campagne het praten over de dood normaler maken. Dooddoeners zijn dingen die we zeggen om het vooral niet over de dood te hebben.

Denk aan ‘Misschien moet je gewoon weer gaan daten’ en ‘ach, op zich wel een mooie leeftijd’. Iets waar je als rouwende niks mee kan. Relativeren helpt niet.

Zelf heb ik lang gedacht dat door te denken aan de dood, ik de dood over me zou afroepen. Inmiddels weet ik dat dit echt niet zo is. In plaats van me ervoor af te keren, heb ik het tegenovergestelde gedaan. Ik heb me erin ondergedompeld als het ware, door de opleiding voor uitvaartbegeleider te gaan volgen.

Aansluitend ben ik gaan werken als uitvaartbegeleider. Ik word omringd door de dood en vind praten erover heel gewoon. Maar ik besef dat dit voor veel mensen niet zo is. Ik herinner me al te goed hoe ik er zélf in stond voordat ik de opleiding ging doen.blank

Beeld: SIRE campagne

Samen in gesprek over doodgaan

Sinds ik dit mooie vak ben ingestapt, ben ik een warm pleiter van voorbereiden op dat wat komen gaat. Je denkt dat het nog lang niet zover is, maar dat wéét je niet. Iedereen hoopt oud te worden, maar het is geen gegeven.

Vandaar het uitvaartwensenboekje. Mijn man en ik zijn nu beide rond de vijftig en hebben er samen ieder eentje ingevuld. Niet tot op detail, maar wel een aantal punten. Zodat de ander enig idee heeft. Dat vind ik een fijn idee.

Als je ouders hebt die ouder worden, zoals ikzelf, dan vraag je je wellicht op een bepaald moment af hoe dat nou moet, met hun uitvaart. Ik wil echt benadrukken om niet te wachten tot het moment daar is. Dan wordt je overvallen door hun overlijden. Doorgaans kan je dan niet zo helder denken. Hoe fijn is het dan als je van tevoren al een en ander besproken hebt. Het uitvaartwensenboekje kan je daarbij helpen, je kan er samen doorheen lopen.

Wat gebeurt er als we doodgaan?

Doodgaan is een ervaring die bij het leven hoort. Maar wat gebeurt er eigenlijk tijdens het proces van sterven? Onwetendheid hierover zorgt voor misverstanden en angst rondom doodgaan.

De weg die je aflegt voordat je daadwerkelijk overlijdt, kan er heel verschillend uitzien. Je lichaam is ‘op’ door welke reden dan ook en je hart stopt ermee. Iemand kan plots sterven na een ongeval of hartstilstand. Je kan stoppen met eten en drinken, kiezen voor euthanasie of palliatieve sedatie. Hoewel ‘kiezen’ misschien een groot woord is in deze context. Wellicht voelt het op een gegeven niet meer dat er iets te kiezen valt. Behalve het zo comfortabel mogelijk maken van degene die komt te overlijden.

Loslaten
Sterven gaat over het loslaten van het aardse. En dat is voor de een moeilijker dan voor de ander. Mijn moeder waakte bij mijn oma op haar sterfbed. Ze was net even de kamer uit toen mijn oma overleed. Heel vaak hoor ik vergelijkbare verhalen. Wellicht is loslaten ‘makkelijker’ als je naaste(n) er niet bij is (zijn).

Volgens het Landelijk Expertisecentrum Sterven verloopt het gros van de sterfbedden rustig. Kort gezegd laten de organen het één voor één afweten tijdens het sterfproces. Het is onvoorspelbaar hoe lang of kort dit duurt. Op een gegeven moment verandert de ademhaling. De tijd tussen de ademteugen wordt steeds langer. Uiteindelijk vallen alle lichaamsfuncties uit, de ademhaling stopt en het hart klopt niet meer.

Dit een korte en feitelijke beschrijving van wat er gebeurt als we doodgaan. Los van alle emotie die erbij komt kijken voor de nabestaanden. En ondanks alles blijft doodgaan deels een mysterie.
Een uitgebreider verhaal over het verloop van sterven vind je op de website van het Landelijk Expertisecentrum Sterven.

Laat de dood leven

Zoals SIRE het mooi verwoordt, hebben we in deze tijd ‘de dood een beetje buiten het leven geplaatst’. Een paar generaties terug was het hele dorp betrokken bij een overlijden en de uitvaart. Het werd samen gedragen. In de huidige tijd is de gewoonte om het er maar niet over te hebben. Terwijl de dood ook bij het leven hoort.

Praten over de dood kan je leven juist verrijken. Het brengt mensen dichter bij elkaar. Als je bijvoorbeeld weet wat de uitvaartwensen zijn van je vader of moeder, dan geeft dat rust. Nu kan het lastig zijn om dat gesprek aan te gaan. Ik heb daarom een paar mooie gespreksstarters voor je klaar liggen. Om je te helpen het gesprek te openen. Stuur gerust een bericht als je hier interesse in hebt.blank

Het taboe doorbreken

Op de website van SIRE vind je alle dooddoeners. Bij elke dooddoener staat een korte toelichting op welke manier je het wél aan kan pakken. Heel informatief en waardevol. Ik snap wel dat mensen terugvallen op deze dooddoeners. We weten gewoon niet meer zo goed in deze tijd hoe we met rouw en rouwenden moeten omgaan.

Zelf hoor ik niet echt van deze dooddoeners tijdens mijn werk. Mensen zeggen wel vaak dezelfde dingen, zoals ‘hij/zij heeft nu rust’, ‘je moet toch door’, ‘het is beter zo’. Om zichzelf te troosten en op te peppen denk ik. Wat mensen uit hun omgeving tegen ze zeggen, daar ben ik dan weer niet bij.

SIRE heeft ook drie filmpjes gemaakt voor de campagne. Ze beelden goed uit waar het om gaat. Of je nu je trouwe huisdier bent verloren, net weer aan het werk bent na een verlies of je wilt voorbereiden op dat wat komen gaat, mensen in je omgeving weten er vaak geen raad mee.

Wist je dat 26% van de werknemers weer té snel aan het werk ging (bron: CNV)? Ook in een werksituatie is het belangrijk dat er rekening wordt gehouden met rouw. Met jou als jij net iemand bent verloren. Met die collega die nu alleen verder moet. Het CNV geeft handvatten over hoe je kan omgaan met rouw op het werk. Goed dat zij hier aandacht aan besteden.

Ik hoop van harte dat deze campagne van SIRE over praten over de dood het taboe een beetje helpt doorbreken. Want dood hoort bij het leven, het is een van de weinige zekerheden die we hebben.

Wil je een keer het gesprek aangaan of zit je met vragen omtrent een uitvaart? Bel of mail me gerust, ik sta je graag te woord.

Categorieën
blog

Natuurbegraven: je laatste plek in de natuur

Natuurbegraven: je laatste plek in de natuur

Natuurbegraven is de laatste jaren sterk in opkomst. Het past in de trend van ‘teruggeven aan de natuur’ en rekening houden met het milieu. Het is eigenlijk de oudste en meest natuurlijke manier om je dierbare te begraven. Het graf ligt in een weids natuurgebied of in een bos, met eeuwig rust.

Natuurbegraven voldoet bij uitstek aan de wens voor meer verbinding tussen mens en natuur. Je geeft het lichaam terug aan de natuur, op een mileubewuste manier. De schoonheid van de natuur geeft troost en biedt rust.

In dit artikel licht ik onder meer toe wat natuurbegraven inhoudt, waar dit mogelijk is en wat de verschillen zijn met traditioneel begraven.

Wat houdt natuurbegraven in?

Natuurbegraven is een alternatief voor traditioneel begraven. Het vindt plaats op een natuurbegraafplaats. Dit is een plek waar het behoud of de ontwikkeling van natuur voorop staat. Er gelden ook regels om de natuur te beschermen. Het graf gaat op in de natuur, het is een natuurlijke kringloop.

Door natuurbegraven draag je bij aan het in stand houden van natuur voor de generaties na jou. De begraafplaats belast het milieu zo min mogelijk. Daarom zijn er voorwaarden verbonden aan de kleding die de overledene draagt. Ook de kist of wade moeten aan bepaalde regels voldoen. Het moeten allemaal materialen zijn die makkelijk weer door de natuur kunnen worden opgenomen.

Denk voor kleding aan ongeverfd linnen en katoen, aan zijde, wol, hennep en bamboe. Voor de kist kan dit bijvoorbeeld onbehandeld, massief hout zijn of een mand van gevlochten bamboe. Elke natuurbegraafplaats heeft hier richtlijnen voor.

De grafrust is eeuwigdurend. Je koopt dus echt een stukje natuur wat bestemd is voor jou. Dit kun je bij leven al doen, dan is je plek gereserveerd. Overigens is het ook mogelijk om na een crematie de asbus te begraven op een natuurbegraafplaats. De asbus moet dan ook van natuurlijk afbreekbaar materiaal zijn gemaakt.

Natuurbegraafplaatsen in Nederland

De meningen verschillen over wanneer een begraafplaats zich ‘natuurbegraafplaats’ mag noemen. Er zijn ook traditionele begraafplaatsen die een stuk hebben gereserveerd voor natuurbegraven. Volgens sommigen zijn dit geen natuurbegraafplaatsen, maar begraafplaatsen in het bos. Een belangrijk criterium hierbij zijn de gedenktekens. Als er gedenktekens worden toegestaan van materialen die niet thuishoren in de natuur, dan mag het volgens hun defnitie geen natuurbegraafplaats heten.

De Branchevereniging van Natuurbegraafplaatsen, BRANA, hanteert de volgende definitie:

“Een echte natuurbegraafplaats onderscheidt zich omdat de doelstellingen gericht zijn op verbetering van de natuur. Er heerst eeuwigdurende grafrust en het natuurbeheer wordt uitgevoerd door een gecertificeerd natuurbeheerder. Uiteraard worden er alleen vergankelijke materialen gebruikt en zijn er geen blijvende grafmonumenten. De planologische bestemming van een echte natuurbegraafplaats is natuur én begraafplaats.” (Bron) 

De natuurbegraafplaatsen die onder deze definitie vallen, vind je met name in de oostelijke kant van Nederland. Op dit moment zijn er zo’n 25 natuurbegraafplaatsen in het land. In de buurt van Zutphen ligt Natuurbegraafplaats Schapenmeer, in Vorden.

Een overzicht van alle natuurbegraafplaatsen in Nederland vind je op deze kaart van Branchevereniging BRANA:

Verschillen begraven en natuurbegraven

Grafrust
Op natuurbegraafplaatsen geldt eeuwige grafrust. Graven worden niet geruimd. Bij een aantal natuurbegraafplaatsen kun je echter ook voor een bepaalde termijn kiezen, bijvoorbeeld tien of vijftig jaar. Op de meeste reguliere begraafplaats geldt altijd een bepaalde termijn voor de grafrust, waarna de graven worden geruimd. De termijn voor particuliere graven kan eventueel verlengd worden, daar zijn dan opnieuw kosten aan verbonden.

Gedenktekens
Op een natuurbegraafplaats vind je geen stenen gedenktekens, dat is immers materiaal dat niet opgaat in de natuur. Wat wel is toegestaan als gedenkteken is een houten boomschijf, met inscriptie indien gewenst. Deze blijven lang goed, maar vergaan op den duur en worden weer opgenomen door de natuur. Het graf vind je overigens altijd terug met gps coördinaten.Wat is natuurbegraven Natuurlijk gedenkteken boomschijf opgaan in de natuur

Onderhoud
Op een reguliere begraafplaats moeten deze stenen gedenktekens en de graven onderhouden worden. De begraafplaats brengt hier meestal kosten voor in rekening op jaarbasis. Op een natuurbegraafplaats heb je deze onderhoudskosten niet. Daar doet de natuur zijn werk.

Enkele graven
De graven op een natuurbegraafplaats zijn meestal enkele graven, voor één persoon. Wil je als familie of stel bij elkaar liggen, dan reserveer je een aantal plekken die vlak naast elkaar liggen. Op een reguliere begraafplaats zijn de graven voor meerdere personen bedoeld, waardoor je samen in één graf komt te liggen.

Natuurlijke materialen
Op een natuurbegraafplaats gelden zoals eerder beschreven, een aantal regels voor de kleding van de overledene en voor de kist, mand of wade. Alle materialen moeten makkelijk opgenomen kunnen worden door de natuur.

Natuurbegraven duurder dan traditioneel begraven?

Een natuurbegrafenis kán minder kosten dan een reguliere begrafenis. Dit is echter afhankelijk van de keuzes die je maakt. En dat maakt vergelijken lastig.

Het maakt uit of je op een reguliere begraafplaats kiest voor een algemeen of een particulier graf. Het tarief voor een algemeen graf op een reguliere begraafplaats is lager dan een graf op een natuurbegraafplaats. Daar staat tegenover dat een algemeen graf na ongeveer vijftien jaar wordt geruimd. Bovendien betaal je ook nog voor onderhoudskosten en vaak de kosten voor een grafmonument. Daarnaast heb je altijd nog de begraafkosten.

Op een natuurbegraafplaats betaal je eenmalig voor een graf en zijn er begraafkosten. Onderhoudskosten zijn er niet en ook geen kosten voor een grafmonument. Dit maakt dat je per saldo vaak lager uitkomt met de kosten. Als je de verschillen exact wilt weten, dan zal je de tarieven van een bepaalde natuurbegraafplaats en reguliere begraafplaats naast elkaar moeten zetten. Ik help je hier graag bij als je wilt, ik weet waar je allemaal rekening mee moet houden.

Rieten kist natuurbegraven milieuvriendelijk natuurbegraafplaatsen

Eén zijn met het landschap

Graven op een natuurbegraafplaats liggen onregelmatig verspreid over het landschap. De plek kun je altijd terugvinden met gps coördinaten, mocht het gedenkteken vergaan zijn. Tussen de graven is veel ruimte, er zijn geen hekken.

Ook de afscheidsruimtes gaan op in het landschap. Uitgevoerd in natuurlijke kleuren en materialen en organisch van vorm. Alles om één geheel te vormen met de natuur er omheen.

Benieuwd geworden naar natuurbegraafplaatsen? Je kunt er altijd een kijkje gaan nemen of een afspraak maken voor een rondleiding. De medewerkers ontvangen je graag. Zo ben ik zelf met mijn intervisiegroep te gast geweest bij Koningsakker in Arnhem. Een prachtige plek, gelegen bij de abdij Koningsoord. De natuurbegraafplaats is aangelegd op de voormalige maisakkers.

Neem gerust contact op als je meer wilt weten over natuurbegraven of als je een andere vraag hebt. Ik sta je graag te woord.

Andere bezoekers lazen ook

blank

Mogelijkheden opbaren

Mogelijkheden opbaren, welke keuzes heb ik? ‘Opbaren’ betekent letterlijk ‘op een baar leggen’. Een overledene wordt altijd ergens opgebaard, of je je dierbare nou wel

Lees verder »
Categorieën
blog

Resomeren: een nieuwe manier van cremeren

Resomeren: een nieuwe manier van cremeren

Resomeren is een nieuwe en duurzame manier van cremeren waarbij het lichaam tijdens een chemisch proces wordt opgelost in een vloeistof. Dit proces vindt plaats in een stalen drukvat. Hiervoor wordt gebruik gemaakt van een stof met een hoge pH-waarde, meestal kaliumhydroxide, opgelost in heet water. Resomeren vormt daarmee een alternatief voor cremeren of begraven.

Heel lang was begraven de enige vorm. In de jaren vijftig van de vorige eeuw werd ook cremeren wettelijk toegestaan. Vanaf die tijd konden mensen uit twee vormen kiezen: begraven of cremeren (naast het ter beschikking stellen aan de wetenschap). Daar is nu een derde vorm bijgekomen: resomeren. Ook wel watercrematie of aquameren genoemd. Lees hier meer over hoe resomeren werkt en waarom deze vorm milieuvriendelijker is dan begraven of (vuur)cremeren.

Hoe werkt resomeren of aquameren?

Resomeren wordt ook wel watercrematie of aquameren genoemd. De scheikundige term is alkalische hydrolyse. Er wordt gebruik gemaakt van water in plaats van vuur om het lichaam tot as terug te brengen. In het water zit een kleine hoeveelheid kaliumhydroxide. Dit zorgt ervoor dat het natuurlijke proces dat het lichaam na het overlijden doormaakt, versnelt. Het lichaam lost als het ware op. Wat overblijft is een kalkachtig poeder.

Dit proces gebeurt in een zogenaamde resomator. Het lichaam wordt in een biologisch afbreekbare hoes of wade gelegd. Vervolgens wordt het lichaam in de resomator geplaatst, die zich daarna vult met de wateroplossing. De wateroplossing wordt verwarmd en er wordt druk op gezet om het proces in gang te zetten. De gehele watercrematie neemt ongeveer 3 tot 3,5 uur in beslag. Het water, zo’n 1.500 liter, wordt daarna behandeld en vervolgens gezuiverd via het waterzuiveringssysteem. Zo is de cirkel rond, omdat het water wordt teruggegeven aan de natuur.

Wat is alkalische hydrolyse?

Alkalische hydrolyse is de scheikundige term voor resomeren / aquameren. Resomeren is eigenlijk een chemisch proces. Het lichaam van een overledene of het lijf van een overleden dier wordt opgelost in verwarmd water waar 5% kaliumhydroxide aan toegevoegd is. Kaliumhydroxide is een base, een tegenhanger van zuur, met een hoge pH-waarde. Het water in de resomator wordt behalve verwarmd ook onder druk gebracht. Zo wordt het proces in gang gezet om het lichaam af te breken. Wat overblijft van het lichaam zijn de botten en tanden. Deze worden vermalen tot een kalkachtig wit poeder, dat aan de nabestaanden wordt meegegeven (net als de as na een vuurcrematie).

Het restwater is vrij van DNA. Met behulp van zwavelzuur wordt de pH-waarde teruggebracht naar een onschadelijk niveau. Afvoeren gebeurt via het riool, waarna het gezuiverd kan worden via het waterzuiveringssysteem. De nabestaanden kunnen uiteraard ook een deel van het restwater meekrijgen. Implantaten zoals kunstheupen en kunstknieën worden niet afgebroken en kunnen worden gerecycled.

Kosten resomeren

De kosten voor resomeren zijn nog niet echt bekend, maar zullen ongeveer gelijk zijn aan die van de huidige vuurcrematie. De Nederlandse wet houdt het op dit moment nog tegen om een resomatie te doen. Ze houden het op dit moment nog bij een begrafenis of een crematie. Dit omdat er nog niet voldoende onderzoek is gedaan naar deze methode. Er gaan wel al stemmen op om deze methode in de toekomst te gaan gebruiken en deze mogelijkheid komt steeds dichterbij. Een standaard prijs voor resomeren is er dus nog niet.

Hoe ziet de uitvaart eruit als ik kies voor resomeren?

De afscheidsbijeenkomst ziet er hetzelfde uit als bij de keuze voor begraven en cremeren. Als dit de wens is, dan zal er een bijeenkomst zijn om de overledene te eren. Daarna volgt eventueel een condoleance of moment om na te praten. In die zin verandert er eigenlijk niets aan de uitvaart zelf.

Wat steeds vaker voorkomt bij cremeren, is dat familie de overledene begeleidt tot of tot in de ovenruimte. Om bij hun overleden dierbare tot het eind te kunnen zijn, net als bij begraven eigenlijk. De verwachting is dat dit ook bij resomeren (of aquameren) mogelijk zal zijn.

Een milieuvriendelijk alternatief

Resomeren is een duurzaam alternatief voor begraven of cremeren. Hier is hard naar gezocht. De ruimte voor begraven wordt steeds kleiner en de toename van crematies leidt tot meer gasverbruik en schadelijke uitstoot in de atmosfeer.

resomeren milieuvriendelijk duurzaam wat is resomeren

We zijn meer en meer bezig met onze ecologische voetafdruk, dus ook voor de uitvaartbranche zijn groene alternatieven belangrijk. Bij resomeren is er geen schadelijke uitstoot in de atmosfeer en is het energieverbruik minder. Bovendien mag de overledene gewikkeld in een wade van alleen zijde of wol de resomator in. Natuurlijke stoffen dus. De kist waarin de overledene ligt, mag niet mee de resomator in. Deze kan eventueel hergebruikt worden.

Dit alles bij elkaar kan reden zijn om te kiezen voor resomeren. Voor veel mensen is het een prettige gedachte dat je hiermee het milieu het minst belast. Het TNO heeft in 2011 onderzoek gedaan naar de milieubelasting van resomeren. Interesse in het rapport? Dat kun je hier vinden.

Is resomeren al mogelijk in Nederland?

Momenteel is resomeren nog niet toegestaan in Nederland. Toenmalige minister Ollongren maakte in november 2020 bekend dat ze resomeren wil gaan toestaan als nieuwe vorm van lijkbezorging. Dit voorstel, als onderdeel van de nieuwe uitvaartwet (officieel Wet op de lijkbezorging), moet nog worden goedgekeurd door de Tweede Kamer. Zoals dat gaat met wetsvoorstellen heeft dit een lange aanloop. Naar verwachting zal het wetsvoorstel in de eerste helft van 2024 worden ingediend.

Afscheidshuis en rouwcentrum Nieuw Eykenduynen in Den Haag heeft hier niet op gewacht. Als eerste in Nederland hebben zij eind 2021 al een resomator laten plaatsen. Zodra resomeren wettelijk is toegestaan, kunnen zij dit direct aanbieden. Ook op andere plekken in Nederland hebben bestaande crematoria al een resomator ter beschikking. De verwachting is dat zodra de nieuwe uitvaartwet is aangenomen, je op veel plekken in Nederland kan kiezen voor resomeren.

In dit filmpje van de NOS wordt in een paar minuten uitgelegd hoe resomeren in zijn werk gaat.

Heb je vragen over resomeren of kan ik je ergens anders mee helpen? Ik sta je graag te woord.

resomeren milieuvriendelijk duurzaam watercrematie